Ο πιο απλός και αποτελεσματικός τρόπος για να αναισθητοποιήσεις κάποιον είναι ένα ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι, κατά προτίμηση στο πίσω μέρος. Αυτή είναι μια πληροφορία που μπορεί να φανεί χρήσιμη σε κάποιον, σε περίπτωση που είναι σαμποτέρ, ο οποίος πραγματοποιεί καταδρομικές επιχειρήσεις σε εχθρικό έδαφος κατά τη διάρκεια πολέμου. Άλλες γνώσεις που χρειάζονται, εκτός από χρήση όπλων και άλλου εξοπλισμού, τακτικές μάχης, προσανατολισμό στον χώρο κ.λπ είναι η ικανότητα να κλέβει αυτοκίνητα, να αλλάζει εμφάνιση, καλή φυσική κατάσταση για να διανύει μεγάλες αποστάσεις κουβαλώντας μεγάλο βάρος.
Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, πριν ένα χρόνο, και όταν έγινε αντιληπτό ότι ο στρατός του Πούτιν δεν σκοπεύει να σταματήσει τις προσπάθειες αρπαγής νέων εδαφών, σχηματίστηκαν ομάδες δολιοφθορέων, οι οποίες μπαίνουν σε εχθρικό έδαφος και πραγματοποιούν καταδρομικές επιχειρήσεις. Δεν πρόκειται για τακτικές ομάδες του ουκρανικού στρατού αλλά εθελοντικές ομάδες, που -σύμφωνα με πληροφορίες- εκπαιδεύονται και λειτουργούν υπό την επίβλεψη των ουκρανικών μυστικών υπηρεσιών. Ο τρόπος λειτουργίας και τα προσωπικά στοιχεία των μελών τους κρατούνται υπό καθεστώς μυστικότητας.
Οι αποστολές περιλαμβάνουν δολιοφθορές, ανατινάξεις και ναρκοθετήσεις σημείων στρατιωτικού ενδιαφέροντος εντός της Ρωσίας, απαγωγές και δολοφονίες Ρώσων αξιωματούχων και ατόμων που έχουν σημαντικό ρόλο στη διεξαγωγή του πολέμου κ.ά. Το Onisenko.com μίλησε με μέλος μιας τέτοιας οργάνωσης και προσπάθησε να μάθει περισσότερα για το θέμα. Πρόκειται για έναν νεαρό περίπου 25 χρονών με το παρατσούκλι Businka, ο οποίος έχει συμμετάσχει σε τουλάχιστον τρεις επιχειρήσεις σε ρωσικό έδαφος. Ο ίδιος μίλησε εκ μέρους της ομάδας «Bratstvo», η οποία -σύμφωνα με τα λεγόμενά του- σχηματίστηκε πριν τον πόλεμο ως θρησκευτική οργάνωση χριστιανών. Ο ίδιος λέει ότι τα μέλη και οι φίλοι της οργάνωσης που υπάρχουν -μεταξύ άλλων- και εντός της Ρωσίας- βοηθάνε στις αποστολές τους.
«Έχουμε πρόσβαση σε όλη το έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Όσο πιο δύσκολη η αποστολή τόσο περισσότερο χρόνο χρειάζεται η προετοιμασία του. Αν είναι για παράδειγμα η εξουδετέρωση κάποιου ρωσικού στελέχους, χρειάζεται ένας – δύο μήνες προετοιμασία, ανάλογα την ασφάλεια που έχει – πόσο υψηλά ιστάμενο άτομο είναι. Είναι αυτά τα περιστατικά που μπορεί να βλέπετε στις ειδήσεις, όπου σε αφύλακτες τοποθεσίες, σε νοσοκομεία και σανατόρια ορισμένα ρωσικά στελέχη πέφτουν τυχαία από το παράθυρο ή αυτοκτονούν» μας λέει ο Businka κατά τη διάρκεια της συνάντησής μας σε μια από τις βάσεις της οργάνωσης στο Κίεβο.
«Κάποιες άλλες αποστολές, δολιοφθορές σε τοποθεσίες στρατηγικής σημασίας, παίρνουν περισσότερο χρόνο για να προετοιμαστούν – είναι πιο δύσκολα στην υλοποίησή τους. Αλλά επειδή συνεργαζόμαστε και με τις υπηρεσίες ασφαλείας του εχθρού, για αυτό οι φίλοι μας – αλληλέγγυα αδέρφια – χριστιανοί, μας βοηθούν ενεργά στην υλοποίηση των σχεδίων μας» υποστηρίζει το μέλος του Bratstvo, λέγοντας ότι έχουν συνεργάτες στη Ρωσία, ακόμα και ανάμεσα στα μέλη του ρωσικού στρατού και στις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες. Πρόκειται για ένα δίκτυο συνεργασίας, κομμάτι του οποίου δημιουργήθηκε πριν τον πόλεμο και άλλο κομμάτι αποτελείται από Ρώσους, οι οποίοι διαφωνούν με τον πόλεμο του Πούτιν στην Ουκρανία. Αναφερόμενος σε αυτούς ο συνομιλητής μας εξηγεί:
«Οι ρώσοι – υποστηρικτές της οργάνωσης είναι χριστιανοί που καταλαβαίνουν τι συμβαίνει – Ότι η Ρωσία πραγματοποιεί επιθετικότητα κατά της Ουκρανίας και είναι υπεύθυνη για αυτόν τον πόλεμο, ότι εκ μέρους του ρωσικού στρατού γίνονται ανομίες και βαρβαρότητες. Υπάρχουν και εκείνοι που δεν είναι υποστηρικτές μας αλλά έχουν προσωπικούς σκοπούς να αναλάβουν κάποιες θέσεις στη Ρωσία μελλοντικά. Υπάρχουν άνθρωποι στον ρωσικό στρατό. Μας βοηθάνε και άνθρωποι από την FSB, μας παρέχουν πληροφορίες, μας βοηθούν να μπαίνουμε στη Ρωσία, να πλαστογραφούμε έγγραφα και μας δίνουν δυνατότητα να μετακινούμαστε ελεύθερα.»
Η βασική προετοιμασία διαρκεί τουλάχιστον ένα μήνα και εξαρτάται από τη δυσκολία της εκάστοτε αποστολής. Τα νεοφερμένα μέλη λαμβάνουν μέρος σε πιο απλές αποστολές. «Υπάρχει ένα βασικό πακέτο γνώσεων που λαμβάνουν αλλά η αποτελεσματικότητα του καθενός έχει να κάνει κυρίως με την κλήση που έχουν. Βλέπεις ανθρώπους που λες και έχουν γεννηθεί κρατώντας εκρυκτικά. Άλλοι είναι περισσότερο ικανοί στις απαγωγές και άλλοι στο πεδίο της μάχης – να οδηγούν μια κατασκοπευτική ομάδα ή να ναρκοθετούν περιοχή που ελέγχεται από τον εχθρό. Διάφορες ομάδες ειδικεύονται σε διάφορα θέματα. Και έτσι δημιουργούνται οι ομάδες κρούσης, ανάλογα με τις ανάγκες που έχει η κάθε αποστολή.»
Αναφερόμενος σε πιο «απλές» αποστολές ο ίδιος μας εξιστορεί δύο από αυτές, στη μια περίπτωση ο ίδιος συμμετείχε σε ομάδα, η οποία διέσχισε το Δνείπερο, αποβιβάστηκε στο Ενεργοντάρ και ναρκοθέτησε ένα ρωσικό στρατόπεδο. Σε άλλη περίπτωση, τέσσερα άτομα της οργάνωσης πέρασαν στο έδαφος του εχθρού και -μετά από δύο μέρες παρακολούθησης- εξουδετέρωσαν έναν φρουρό και απήγαγαν ρώσο αξιωματικό.
Αναφερόμενος σε πιο δύσκολες αποστολές, το μέλος της οργάνωσης Bratstvo μας περιγράφει απαγωγή Ρώσου μεγαλοστελέχους κοντά στη Μόσχα: «Είχαμε ως αποστολή να απαγάγουμε ένα πρόσωπο ή αν αυτό δεν γινόταν, να τον εξουδετερώσουμε. Μπήκαμε και κινηθήκαμε μέσα στη Ρωσία χωρίς πρόβλημα με πλαστά έγγραφα. Μετά φτάσαμε στο σημείο όπου -σύμφωνα με τα δεδομένα κατασκοπείας που είχαμε στα χέρια μας- ζούσε το συγκεκριμένο πρόσωπο και αρχίσαμε την παρακολούθηση. Είχε ισχυρή ασφάλεια, καθώς η ομάδα μας ήταν μικρή, δεν μπορούσαμε να κάνουμε ανοιχτή επιχείρηση κρούσης. Έτσι τον παρακολουθήσαμε έναν μήνα, μάθαμε λεπτομερώς το πρόγραμμα που είχε κατά τη διάρκεια της μέρας, που και πότε πηγαίνει να επισκεφθεί γυναίκες, πως πηγαίνει στο γυμναστήριο κ.ο.κ. Υπολογίσαμε ότι το πιο κατάλληλο σημείο για να δράσουμε είναι ένας όμιλος ξεκούρασης και ευεξίας έξω από τη Μόσχα.
» Εκεί πήγαινε χωρίς να συνοδεύεται από πολλά άτομα της ασφάλειας – συνολικά έξι άτομα μαζί με αυτόν, σε δύο αυτοκίνητα. Καθώς πήγαινε πολύ συχνά σε εκείνο το μέρος, αισθανόταν ασφαλής εκεί ενώ και οι φύλακες ήταν επίσης χαλαροί, ξεκουράζονταν. Καταφέραμε να τον αρπάξουμε στην τουαλέτα.
» Μπήκαμε στο παραθεριστικό κέντρο από το πλάι, όπου αυτό εφάπτεται με ένα δάσος. Νωρίτερα είχαμε κλέψει ένα αμάξι, στο οποίο παρέμεινε ένας δικός μας για να φυλάει τσίλιες, δύο θα περίμεναν έξω από το κτίριο και ένας έκανε την κυρίως δουλειά.
» Εγώ ήμουν από εκείνους που περίμεναν έξω. Εκείνος που θα έκανε τη βασική δουλειά είχε φορέσει ρούχα εργαζόμενων αυτού του παραθεριστικού κέντρου, είδε τον στόχο, άρχισε να του μιλάει πολύ ευγενικά, του είπε “χαιρόμαστε που σας βλέπουμε πάλι, πως είστε σήμερα” και άλλα τέτοια. Και όταν εκείνος χαλάρωσε, ο δικός μας τον χτύπησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού, τον τραβήξαμε έξω, τον βάλαμε στο αυτοκίνητο και φύγαμε.
» Επειδή το παρακολουθούσαμε καιρό ξέραμε ότι η ασφάλεια σε αυτό το χώρο ήταν υποτυπώδης. Είχε τέσσερις φύλακες σεκιούριτι, που απλώς κοιτούσαν τις κάμερες ασφαλείας. Είχαμε έρθει σε επαφή μαζί τους για να μάθουμε για τα μέτρα ασφάλειας, χρησιμοποιώντας τέχνασμα: Είχε πάει ένας δικός μας προφασιζόμενος τον πελάτη και είπε ότι έχασε τα κλειδιά του και ζήτησε να κοιτάξουν. Του είπαν ότι σε εκείνο το τμήμα δεν υπάρχουν κάμερες και για αυτό δεν μπορούν να τον βοηθήσουν. Αυτή ήταν από τις πιο δύσκολες αποστολές μας.»
Ο Businka θεωρεί ότι η δουλειά που κάνει η ομάδα του και άλλες ομάδες σαμποτέρ είναι απαραίτητη για τη λήξη του πολέμου. «Ακόμα και όταν η Ουκρανία ανακτήσει όλα τα εδάφη της ο πόλεμος δεν θα τελειώσει. Οι Ρώσοι θα συνεχίζουν να βομβαρδίζουν τη χώρα μας με πυραύλους. Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει είναι να μεταφερθεί ο πόλεμος στο έδαφός τους» εκτιμά.
onisenko.com