Είπε χθες ο Πούτιν κατά τη διάρκεια της κοινής συνέντευξης τύπου με τον Εμ. Μακρόν (αναφερόμενος στην αντίσταση της Ουκρανίας όσον αφορά τις εφαρμογές των λεγόμενων Συμφωνιών του Μινσκ): «Θέλεις δε θέλεις, θα το υποστείς ομορφούλα μου». Το υπονοούμενο είναι σαφές και παραπέμπει στην ακούσια σεξουαλική συνεύρεση, δηλαδή στον βιασμό. Σαν να έλεγε ο Μητσοτάκης σε συνέντευξη τύπου αναφερόμενος σε άλλη χώρα «θέλεις δε θέλεις, θα τον πιεις κουκλίτσα μου». Βεβαίως ούτε ο Μακρόν ούτε κανένας άλλος -σε επίσημο επίπεδο- δεν αντέδρασε με αφορμή μια τέτοια «μεταφορά», η οποία στον πολιτισμένο κόσμο δεν επιτρέπεται ούτε σε έναν απλό πολίτη αλλά στη Ρωσία χρησιμοποιείται από τον πρόεδρο της χώρας.
Είναι όμως κάτι διαφορετικό από τους γραφικούς φωνακλάδες του Κρεμλίνου, όπως η Μαρία Ζαχάροβα, οι οποίοι απλώς λένε προκλητικά ψέματα προσβάλλοντας τους πάντες. Αυτούς πλέον κανένας, εκτός ίσως από τους ανταποκριτές μας στη Μόσχα, δεν τους θεωρεί σοβαρούς ανθρώπους παρά μόνο εργαλεία που κάνουν τη δουλειά τους, τη δουλειά του μακάβριου γελωτοποιού. Ο Πούτιν μιλάει μιαν άλλη γλώσσα, μιλάει τη γλώσσα του ρωσικού υποκόσμου, των βορ-β-ζακόνε.
Η ιστορία αυτής της μαφίας δείχνει καθαρά τη στιγμή όταν αυτή συμμάχισε και στη συνέχεια ενοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό με τις ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας. Και όχι κάποιες υπηρεσίες ασφαλείας αλλά συγκεκριμένα την FSB. Και ο Πούτιν είχε πολύ στενότερες σχέσεις με αυτές τις εγκληματικές δομές απ’ όσες προέβλεπε η θέση του στην FSB. Αυτό εξάλλου έδειξε και η δουλειά που έκανε στο δήμο Αγίας Πετρούπολης λίγο μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ.
Βεβαίως το θέμα δεν είναι ο Πούτιν αλλά ο Μακρόν και ο κάθε Μακρόν που δέχεται τους εκβιασμούς από έναν τέτοιο άνθρωπο. Νομίζω ότι ο Μακρόν, που ονειρεύεται να γίνει Μέρκελ στη θέση της Μέρκελ θα φάει το κεφάλι του για μια σειρά από λόγους. Αλλά αυτό θα το δούμε, ίσως και να διαψευστώ. Πάντως θαρρώ πως έρχονται ενδιαφέρουσες εξελίξεις οσονούπω.